Arnarvatnsheiði norðan megin 2013

Arnarvatnsheiðin klikkar ekki frekar en fyrri daginn. Fyrsta árið reyndar sem ég sé ekki bleikju en urriðinn er greinilega að sækja í sig veðrið í vatninu sjálfu. Austuráin er í svipuðu horfi og á árinu 2012, mikið af minni fiski en vantar meðalstóran. Veður var heldur óhagstætt mestan hluta ferðarinnar þannig að það hvatti ekki til langra gönguferða en við fengum brakandi blíðu einn daginn sem var varið í góðu yfirlæti í Sesseljuvík og það var alger snilld.

Í myndbandinu er stutt viðtal við hann Eirík veiðivörð sem hefur verið okkur strákunum einstaklega hjálplegur og mikill félagi. Þar er höfðingi á ferð.

 

Setbergsá á Skógarströnd

Í síðustu færslu fjallaði ég um Dunká og þannig vill til að ég fór beint þaðan nokkra kílómetra vestar á nesið og heimsótti Setbergsá. Setbergsá er mjög skemmtileg á og þar er fjöldinn allur af þrælskemmtilegum veiðistöðum, þó fannst mér veiðistaður #18, rétt ofan við Setbergsfoss frábær enda var hann fullur af fiski. Þó lágu fiskar víða um ána og til dæmis kom #11 mjög sterkt inn en hann er fyrir neðan Ranna #12 sem hefur verið talinn einn gjöfulasti hylurinn. Ég missti bókstaflega fisk um alla á en náði einnig kvótanum tiltölulega auðveldlega. Fiskurinn var víðast hvar í tökustuði og nægði að hvíla hylina í stuttan tíma fyrir næstu töku. Ég heillaðist mikið af Setbergsá og verð að viðurkenna að hún kom mér skemmtilega á óvart og ég brosi allan hringinn þegar ég hugsa um þessar vaktir sem ég rölti um bakka hennar.

 

 

Dunká á Skógarströnd

Dunká er um 10km í átt að Stykkishólmi vestur með Snæfellsnesi, frá afleggjaranum við Haukadalsá þjóðvegi 60, rétt áður en komið er inn í Búðardal. Áin er skemmtileg og hentar bæði vel til flugu- og maðkaveiði. Ég hitti á ána í skemmtilegu vatni, reyndar var fyrsta vaktin frekar blaut og of mikið vatn en hún sjatnaði fljótt og morguninn eftir var heldur betur veisla. Fiskur um allt og í tökustuði.

Staðará á Súganda

Frábær dagur í Staðará á Súganda. Áin Staðará er rétt fyrir utan Suðureyri og má nálgast veiðileyfi á bænum Bæ, hjá Kalla og Ingibjörgu. 3 laxar komu á land og einn slapp. Nóg af fiski er í ánni.

Staðará er nálægt Suðureyri og tekur örfáar mínútur að keyra á milli. Ekki er veiðihús og því þarf að finna gistingu á nálægum stöðum. Hægt er að mæla með Fisherman á Suðureyri en þar er líka ágætt kaffihús og veitingastaður. Um 15 mínútur tekur að keyra frá Ísafirði á Suðureyri og aðrar 5-7 mínútur að Staðará. Vegurinn frá bænum upp í dalinn er þannig séð fær flestum slyddujeppum en þó ber að aka rólega því steinar eru hér og þar í veginum og stutt að ganga í helstu hyli.

Veiðileyfin er að mínu mati mjög lág enda er ekki skortur á fiski í ánni.

Hlíðarvatn í Selvogi

Skrapp í örskotsstund í Hlíðarvatn í Selvogi og það var gaman. Fékk 8 bleikjur á um 4 tímum í grenjandi rigningu allan tíman. Hirti fjórar og voru þær 38, 40, 41 og 45 sm langar. Fékk nokkur högg að auki en missti enga í þetta skiptið sem ég er nú barasta nokkuð ánægður með. Þær töku púpur með svörtu og hvítu í, brúnar, peacock, Pheasant tail midge fluguna sem ég hef verið að hnýta og eitthvað fleira. Í raun tóku þær allt sem ég setti undir þannig að það er erfitt að benda á eina flugu. Ég fékk 2 bleikjur í Botnavík, 2 í Innranefi og 4 í Hjalltanga. Ég var einnig lengsta tímann í Hjalltanga því þar er gott að sitja og kasta Skemmtilegur dagur og verst að hafa ekki lengri tíma og betra veður, en svona er þetta nú.

Ósa í Bolungarvík 2013

Jæja, fyrsta veiðimyndbandið með hjálp fjarstýrðra upptökutækja eru veruleiki. Ósáin lá best við höggi til að prufukeyra Easy Star II vél með Horizon HD upptökuvél og þráðlausum vídeósendi. Töff stöff og mjög skemmtilegt að sjá veiðisvæðin frá þessu sjónarhorni. Nú er bara að halda áfram að þróa þetta og reynslan mun væntanlega auka gæðin þegar fram líða stundir.

Skrapp með nafna mínum seinni vaktina og því miður voru veðurskilyrðin ekki alveg upp á sitt besta, rok og rigning, en við fengum eina væna bleikju og nokkrar sluppu. 

Laxá í Laxárdal - dagur hinna misstu fiska...

Smá vorkun er í lagi núna, ég missti 3 í röð í Laxárdalnum, allt fiska sem tóku vel í og allir tóku þeir sömu fluguna, Pheasant Tail.

En veðrið var frábært og maturinn í veiðikofanum fínn. Ekki var verra að hitta skvísurnar í Kastað til bata en þær voru þarna að skemmta sér konunglega enda gædarnir ekki af verri endanum, snillingar þar á ferð.

Það var ánægjulegt að koma að upphafi Kastað til bata á Íslandi, en hugmyndin kom upphaflega frá formanni stuðningsfélagsins Stóma árið 2007, honum Kristjáni Frey, sem sýndi mér upplýsingar frá Casting for Recovery sem hefur náð góðum árangri í Bretlandi og Bandaríkjunum, og urðum við ásáttir á að þetta væri nú ansi skemmtileg hugmynd að yfirfæra verkefnið á Ísland. Kastað til bata nafnið kom nú bara sjálfkrafa þegar ég var að skrifa yfirskriftina á kynningu fyrir aðila innan Krabbameinsfélagsins. Ég fór með það sama til hans Halla Eiríks hjá SVFR og tóku þeir höfðingjar mjög vel í þessa hugmynd og hafa stutt verkefnið með dáð síðan. Ráðgjafarþjónusta Krabbameinsfélagsins og hún Ragnheiður Alfreðs hélt síðan utan um verkefnið frá árinu 2010 með vali á þátttakendum. Samhjálp kvenna tók verkefninu mjög vel strax í byrjun og sá þvílíkt tækifæri þetta er fyrir þær konur sem hafa farið í slíka meðferð og má segja að framsýni forsvarsmanna félagsins hafi sannarlega gefið af sér. 

Furðulegt nokk, þá var þetta kveikjan að því að ég fór að veiða á flugu en hann Sigurður Pétursson málari átti stóran þátt í því enda studdi hann við upphaf verkefnisins með því að halda fluguhnýtinganámskeið í salarkynnum Krabbameinsfélagsins með stuðningi SVFR árið 2007 ef minnið svíkur mig ekki.

Kastað til bata er árangursrík leið til þess að hjálpa konum að byggja upp vöðva eftir meðferð við brjóstakrabbameini og fluguköst hafa reynst ákaflega góð leið við slíka enduruppbyggingu. Ég vona sannarlega að ég eigi eftir að rekast á framtíðarhópana því þar fara persónur sem kunna að njóta lífsins og árbakkans á við reyndustu veiðisnillinga.

Ég man enn þegar ég var að hringja og óska eftir stuðningi við verkefnið, fólk varð ansi hissa en kom nú aðeins til þegar málin voru útskýrð :) 

EasyStar II með upptökuvél og þráðlausum vídeósendi

Jæja jæja, það verður gamana að kippa þessari elsku með í veiðina í framtíðinni. Ég hef verið að þróa og smíða fjölhreyflavélar en þær eru bundnar við stuttan flugtíma og svo hefur verið skortur á góðum vídeósendum og sjálfstýringabúnaði sem ég er sáttur við. Það mál er því í smá bið þar til ég fæ nýja varahluti og get forritað að mínum smekk.

En þessi elska gæti verið svarið við yfirlitsmyndum og skemmtilegu sjónarhorni á veiðisvæðin sem ómögulegt er að ná með hefðbundinni tækni. Hún er að vísu dálítið viðkvæm fyrir vindi en það má laga með því að setja í hana sjáflstýringabúnað sem "leiðréttir" flugið og hjálpar til við stöðugleika. Einnig er í henni smá víbringur sem ég þarf að komast fyrir eða setja myndavélina á púða. En þetta eru smáatriði, flugþolið er gott og auðvelt að fljúga henni með vídeógleraugunum, nú er bara að þora að fara í einhverja hæð :)

Laxá í Aðaldal

Laxá í Aðaldal 5-6. júní 2013

Það var óumdeilanlega slatti af vatni í ánni þetta vorið, svo mikið er víst en lengi er von eins og sagt var einhvern tíma. Ég þurfti austur á Egilstaði sækja bát í byrjun júní sem ég hafði nýlega fest kaup á til að nota í sjóstangveiði (algerlega stórskemmtilegt sport) og því tilvalið að kippa Halla bróðir með og skjótast í Aðaldalinn á leið heim. Við gistum á Lynghóli sem er MJÖG skemmtilegt veiðihús með öllu til alls fyrir samhenta hópa.

Skemmst er frá því að segja að aðstæður voru gjörólíkar því sem ég hafði kynnst árið áður, fiskur ekki farinn að vaka, mjög dreifður og gríðarlegt vatn enda allt bókstaflega á floti í dalnum. Við byrjuðum í Staðartorfu og urðum helst varir í víkinni við bílastæðið, sjá mynd. Þar voru nokkrar tökur og einn og einn læddist á land. Fiskurinn tók samt mjög grannt og helst hvítar túpur á borð við Black ghost varianta.

Næsta vakt var svo í Múlatorfu og væntingarnar voru helst til miklar því við urðum ekki varir við nema einn og einn fisk í kvíslunum milli hólmana, en á grynningunum úti í ánni tók hann hvítar túpur, sjá kort. Það var sama sagan og í Staðartorfu að það var bara ein taka á hverjum stað og því finnst mér líklegast að fiskurinn hafi verið mjög dreifður.

Það gerðist skemmtilegur hlutur varðandi veiðihúsið, einhver misskilningur varð á milli mín og skifstofu SVFR þannig að ég taldi mig eiga að vera tvær nætur á Lynghóli og færa mig svo upp í Laxárdal eina nótt, en því var víst öfugt farið. Þannig að þegar við bræður mættum í veiðihúsið seinna kvöldið þá var þar níu mann hópur. Þeir sögðu um leið og ég steig út úr bílnum: "já ert það þú!". Ég varð pínu hissa en þá vildi svo til að þeir lásu bloggið mitt í fyrra um sama svæði, sjá hér, og bókuðu í framhaldinu hjá SVFR. Ég get því að einhverju leiti kennt sjálfum mér um að vera úthýst úr veiðihúsinu en Rauðhólar í Laxárdal eru yndislegur staður þannig að það kom ekki að sök :)

Víkin er fallegt, það er óumdeilanlegt :)

Tók Munann í smá spinn við ós Ósarinnar í Bolungarvík. Náði ágætis myndum upp eftir Syðridal og af vatninu.

Það er gríðarlegur kraftur í Munanum, ég var kominn í töluverða hæð á nokkrum sekúndum. Brimið í Víkinni sást mjög vel og virkilega gaman að fljúga þarna, á eftir að heimsækja þennan stað aftur og kannski kíkja á hana Þuríði Sundafylli :)